- Szczegóły
- Odsłony: 1004
Propozycje zabaw dla dzieci z grupy V „Motylki”
na piątek (30.10.2020)
Propozycja nr 1
„Gimnastyka buzi i języka” – usprawnianie narządów mowy z wykorzystaniem wiersza Pyszna zupka Grażyny Waśkiewicz.
Rodzic czyta wiersz i demonstruje dziecku odpowiednie ruchy – dziecko naśladuje.
„Pyszna zupka” Grażyna Waśkiewicz
Gotuję dziś pyszną zupę.
Oblizujemy wargi, mając szeroko otwarte usta.
Do garnka włożę długą marchewkę,
Wysuwamy na zewnątrz jamy ustnej wąski język.
Okrągły seler i wodę dodam.
Nabieramy powietrza i krótko przytrzymujemy je w policzkach.
Nie pytaj, jak się ta zupka nazywa.
Będzie przepyszna, aż jej jeść szkoda.
Mieszam składniki w obydwie strony.
Wykonujemy wewnątrz jamy ustnej okrężne ruchy językiem w jedną i drugą stronę.
Zupa bulgocze,
Szybko wypowiadamy „bul, bul, bul”.
a ja się śmieję,
Mocno wyszczerzamy zaciśnięte zęby w szerokim uśmiechu.
bo już za chwilę, już za minutę
Dwukrotnie klaskamy językiem.
Zupę na talerz sobie naleję.
Przesuwamy językiem po górnej wardze, górnych zębach, podniebieniu w kierunku gardła.
Już łyżkę biorę.
Unosimy boki i czubek języka.
Dmucham, bo parzy.
Wciągamy powietrze nosem i długo wypuszczamy ustami.
Już pierwszą porcję
Wysuwamy język jak najdalej z jamy ustnej
do ust swych wkładam
i z powrotem wsuwamy.
i nagle krztuszę się i parskam,
Naśladujemy kaszel, krztuszenie się. Parskamy.
Z wrażenia na podłodze siadam.
Dotykamy czubkiem języka dolnych zębów, mając szeroko otwarte usta.
„Brr! Fu! Okropne!” – to moje zdanie.
Wykonujemy szybkie oddechy, mając język wysunięty na brodę i otwartą jamę ustną
Nie wyszło mi to gotowanie
Propozycja nr 2
Słuchanie fragmentu opowiadania D. Głośnickiej „Zapasy wiewiórki"
Wiewiórka Martynka przygotowuje się do zimy. Właśnie wsypuje orzechy leszczyny i buczyny do ostatniej dziupli. Teraz mróz i śnieg nie będą straszne. Martynka jest dumna ze swojej pracy - tyle zapasów!
- Tylko zaraz, zaraz... gdzie ja je pochowałam? - zastanawia się.
- Może w dziupli tego starego dębu? Nie. Może w jamce na gorce, koło buka? Też nie. Ojej! Co ja teraz zrobię?
Wiewiórka stoi pod drzewem i rozgląda się.
- Chyba poproszę o pomoc dzięcioła.
- Nie martw się, Martynko, coś poradzimy - ptak chętnie się zgadza. Fruwa od drzewado drzewa, zagląda w dziuple. Swoim mocnym dziobem wystukuje dziurki na drzewach
z zapasami. Wiewiórka wtyka w nie szyszki sosnowe - to znak, że tu są orzechy.
- Dziękuję ci, dzięciole! Dzięki tobie znam dobrze swoją spiżarnię.
Wbrew powszechnej opinii, wiewiórki nie zapadają w sen zimowy. Mieszkają samotnie w dziuplach i cudzych gniazdach. Ich pokarm stanowią nasiona drzew, orzechy, jagody, grzyby, kora, pąki, pędy, ale także owady, ptasie jaja, i pisklęta. Jesienią gromadzą żywność w dziuplach lub zakopują w ziemi. Zimą żywią się zgromadzonymi zapasami. Niestety, mają słabą pamięć. Zimą warto je dokarmiać, bo często… zapominają gdzie schowały zapasy.
Propozycja nr 3
Zabawy piosenką „Tańcząca wiewióreczka”
Propozycja nr 4
Kolorowanie obrazka wiewiórki - link do obrazka:
http://www.supercoloring.com/pl/kolorowanki/wiewiorka-przygotowuje-sie-na-zime?version=print